krisio06
"Jak uchronić się przed przypadkową utratą Bitcoinów? cz.2"

Kontynuujemy edukacyjny cykl o bezpieczeństwie w korzystaniu z transakcji Bitcoin. Ostatnim razem skupiłem się na przedstawieniu idei adresów resztkowych („change addresses”). Wspomniałem również o tym jak w rzeczywistości działają transakcje BTC. W tym artykule wytłumaczę w jaki sposób przesyłając środki jesteśmy w stanie zwiększyć naszą prywatność. Opowiem też o tym jak konkretne portfele wpływają na anonimowość transakcji. Zapraszam do lektury.

Pseudoanonimowość

Jednym z największych zarzutów stawianych kryptowalutom jest anonimowość transakcji. Dla osób choć trochę zorientowanych w temacie wiadome jest, że każda transkacja jest widoczna w globalnym rejestrze, którym jest blockchain. Istnieją kryptowaluty, umożliwiające transakcje anonimowe ( np. ZCash, Monero ), ale Bitcoin z pewnością do nich nie należy. W jego przypadku można mówić jedynie o pseudoanonimowości.

Owszem, w łańcuchu bloków nie ma zapisanych naszych danych osobowych. Każda osoba, która potrafiłaby jednak połączyć je z naszym adresem, jest w stanie odkryć naszą tożsamość ( np. giełda udostępniająca dane urzędowi podatkowemu ). W planach rozwoju jest technologia Confidential Transactions, która ma umożliwić prywatne transakcje, ale to jeszcze odległa przyszłość. Obecnie jedyną możliwością na zwiększenie swojej anonimowości jest wysyłanie reszty transakcyjnej na nowy adres.

Przedstawię przykład, żeby lepiej zrozumieć istotę sprawy. Wyobraźmy sobie sytuację, że płacimy komuś 8BTC mając na naszym adresie niewydane wyjście o wartości 10BTC.

W takim wypadku pozostałe 2BTC przesyłamy z powrotem na adres, z którego wysyłaliśmy środki. Posiadając jeden adres ilość pracy, którą trzeba włożyć, by rozpoznać tożsamość nie jest wymagająca.

Rozpatrzmy drugi przypadek. Tym razem resztę transakcyjną przesyłamy na nowo utworzony adres („change address”).

Dysponujemy dwoma adresami, do których przypisane są środki i zidentyfikowanie posiadanych przez nas środków staje się trudniejsze. Osoba kontrolująca adres B lub C może (lub nie) być również w posiadaniu adresu A. Przesyłając kolejny raz środki z adresu C tylko utrudniamy zadanie. Osoba chcąca nas wytropić musiałaby zebrać zdecydowanie więcej informacji pobocznych. W naszym przypadku oprogramowania (portfele) organizują za nas nie wydane wyjścia i zawsze wiemy ile dokładnie posiadamy środków.

Rodzaje portfeli Bitcoin

Jak możemy zauważyć adresy resztkowe mają znaczącą rolę w zwiększaniu prywatności naszych transakcji Bitcoin. Developerzy portfeli podchodzą jednak do tematu w różny sposób. Obecnie portfele można zaklasyfikować do czterech grup w zależności od podejścia do tematu „change addreses”:

  • Portfele jednoadresowe (Single-Address Wallets) wykorzystują tylko jeden adres do odbioru transakcji i reszty. Istnieje manualna możliwość dodania dodatkowych adresów, bądź za pomocą importu klucza prywatnego. Przykładem może być portfel MultiBit.
  • Portfele o losowej puli adresów (Random Address Pool Wallets) wykorzystują z góry ustaloną pulą losowo wygenerowanych adresów. Każda reszta transakcyjna jest wysyłana na kolejny dostępny pusty adres, powodując powstanie nowego pustego adresu. Najlepszym przykładem jest referencyjny klient Bitcoin Core.
  • Portfele o zdefiniowanej puli adresów (Deterministic Address Pool Wallets) zawierają nieskończoną pulę deterministycznie generowanych adresów. Część tych adresów jest zarezerwowana jako adresy resztkowe. Taki rozwiązanie wykorzystują Electrum i Armory.
  • Portfele hybrydowe (Hybrid Wallets), które umożliwiają różne podejście do tego tematu. Takimi portfelami są choćby Mycelium i Electrum. 

W następnej części przytoczę przykłady błędnego korzystania z portfeli, które mogą skutkować utratą środków. Opowiem również jak zabezpieczyć się przed tego typu pomyłkami i podam możliwe sposoby na odzyskanie naszych BTC.

Podziel się z innymi
Bitcoin, Blockchain, Kryptowaluty, Poradnik dla początkujących